मलिनो र रून्चे स्वरमा उन्को बोली सुन्न पुग्छु । बोल्दा बोल्दै खोक्न थाल्छीन । उन्को बोलीको हर शब्दहरूको ओजन भारी भएझै लाग्न थाल्छ । " के भो तिमीलाई ? यो बाहेक मैले उन्लाई केही भन्नै सकिन । "हे केही भाको छैन के । हजुर आफ्नो सोच्नु । मेरो टेन्सन लिनु पर्दैन " उन्को यो बोलीले मेरो पैँताला मुनीको जमिन भासिन थाल्छ । भुँईचालोको अनुभुती दिन्छ उन्को कथनले .........
हो म उन्ले भने जस्तै आफ्नै बारे सोच्न थाल्छु । तर मेरो आफ्नो भन्ने अर्थहरू भित्र उन्लाई नै त पाउँछु मैले । को मान्छे होला र जिवनमा टेन्सन लिन खोज्ने ? यहाँ त टेन्सन लिने होईन हुने रहेछ । मेरो आफ्नो सोच र मेरो आफ्नो अर्थको गन्तब्य उन्कै सामु आएर प्रस्तुत भएको पाउँछु म । म मायाँ गर्छु उन्लाई । मेरो मायाँ भित्र के छ र के छैन त्यो त सायद उन्ले नै अनुभब गरेकी होलीन । मलाई र मेरो मायाँलाई अरू केही कुराको मतलब छैन । मात्र उन्को मुस्कान । त्यसैले त उन्को मलिनो आवाजले पनी मलाई टेन्सन हुनु स्वभाबिक हो । उन्को दुखाईमा मेरो मुटु दुख्छ । उन्को रूवाईमा मेरा आँखाहरू आँसु झार्न बिबस हुन्छन । अनी उन्ले मलाई टेन्सन नलिनु भनेर हुन्छ र ? के कसैले जाना जान आफु माथी टेन्सनको बोझ हाल्न खोज्छ र ? यो मेरो टेन्सन त अन्जान तबर बाट म भित्र छिरेको छ । कसैले रोक्न र टोक्न सक्दैन मलाई उन्को बारेमा टेन्सन नलीन भनेर..............
"और ईसी दिलमे क्या रख्खा हे ? तेरा हि नाम छुपा रख्खा हे । चिर के देखे दिल मेरा तु । तेरा हि दर्द छुपा रख्खा हे । " हो तिम्रो नाम र तिम्रो याद बाहेक मेरो मनमा अरू के नै अटन सक्छ र ? तिमी जे भन तिमी जे सोच मलाई तिम्रो टेन्सन हुन्छ हुन्छ । किन कि तिमी मेरो प्राण हौ । मैले तिम्रो टेन्सन नलिए कस्ले लिन्छ ? किन कि तिमी मेरो ज्यान हौ ।
मलाई अरू केही थाहा छैन । म तिमीलाई सच्चा मायाँ गर्छु । त्यो पनी लाटो मायाँ । मेरो मायाँले केबल तिमी मात्र देख्छ , तिमी मात्र लेख्छ र तिमी मात्र बोल्छ अनी तिमीलाई मात्र आफ्नो मन खोल्छ । के गर्नु मेरो मायाँ यस्तै छ । लाटो मायाँ.....
0 comments:
Post a Comment